Blog

Lees hier alle blogs.

Graag deel ik praktijkvoorbeelden, interessante inzichten en gedachten met je. Ik neem je mee in het leven van een paardencoach!


Ik hoor je wel, maar ik luister niet

In mijn vorige blog Geestelijke maskers vs. lichamelijke maskers had ik het al even over de kleine vragen die je kan stellen aan je medemens, zoals ‘’hoe gaat het met je?”. Maar hoe vaak luisteren mensen echt naar je als je deze vraag beantwoordt?
 
Soms zie je mensen letterlijk wachten tot je uitgepraat bent, zodat zij het weer over hunzelf kunnen hebben. Of ze dwalen af met hun aandacht en ze zwaaien nog drie keer naar anderen terwijl jij je verhaal staat te doen. Buiten het feit dat het eigenlijk best onbeleefd is, geeft het jou het gevoel dat er niet naar je geluisterd wordt. Dus de volgende die jou deze vraag stelt, krijgt al gauw het standaard antwoord: “ja goed hoor!
 
Het zit er zo bij ons in gebakken om “goed hoor” te antwoorden, dat we soms vergeten om bij onszelf ten rade te gaan hoe we ons nu eigenlijk echt voelen. Overdag zijn we vaak druk. Werken, kinderen, huishouden en nog even sporten. Dus dan merken we er niet zoveel van. We worden bezig gehouden, afgeleid van dat balletje in de maag of dat stemmetje in ons hoofd. Maar 's avonds als we dan op de bank zitten en niks om handen hebben, dan komt dat balletje of stemmetje naar voren. En hoe langer we deze negeren, hoe groter het balletje en hoe harder dat stemmetje 's avonds naar voren komt.
 
Vraag je zelf dan eens af; ben ik dan niet net zo onbeleefd naar mijzelf als die persoon die ik tegenkwam en niet naar mij luisterde? Hoor ik mij zelf en luister ik dan ook?
 
Als jij bereid bent om naar jezelf te luisteren en dat balletje of stemmetje zijn verhaal te laten vertellen, neem gerust contact met mij op. Samen met mijn paarden leer ik jou om goed naar jezelf te luisteren én er iets mee te doen.
 

 
 
 
 
 

Reacties

Schrijf hier je reactie